دانلود پژوهش در مورد حیات نامه آیت الله سید علی قاضی
دانلود پژوهش در باره زندگی نامه آیت الله سید علی قاضی
*******************************************************
لینک دانلود و خرید محصول در زیر همین صفحه
فرمت فایل: ورد (Word)
تعداد صفحات: 13 صفحه
قابل ویرایش و حاضر چاپ
*******************************************************
قسمتی از محتوای فایل جهت رسیدگی شما قبل از خرید در ذیل نمایش دیتا شده است:
ولادت
حاج سید علی آقا قاضی فرزند حاج سید حسین دادرس است. ایشان در سیزدهم ماه ذی الحجة الحرام سال 1282هـ.ق. از بطن دختر حاج میرزا محسن قاضی، در تبریز متولد شد و او را علی اسم نهادند، بعد از بلوغ و رشد به تحصیل علوم ادبیه و دینیه مشغول گردید و مدتی در نزد پدر والاگهر خود و میرزا موسی تبریزی و میرزا محمد علی قراچه داغی آموزه خواند.
تحصیلات
سید علی داور از همان ابتدای جوانی تحصیلات خود را نزد پدر بزرگوار سید حسین دادرس و میرزا موسوی تبریزی و میرزا محمد علی قراچه داغی ابتدا کرد. پدرش به علم تفسیر علاقه و میل خاص و ید طولایی داشته است، چنانکه سید علی آقا خودش تصریح کرده که تفسیر کشاف را خدمت پدرش خوانده است. در ضمن ایشان ادبیات عربی و فارسی را قبل شاعر نامدار و دانشمند سرشناس میرزا محمد تقی تبریزی سرشناس به «حجة الاسلام» و متخلص به « نیر» خوانده و از ایشان سروده ها زیادی به پارسی و عربی نقل می کرد و چامه غزل طنز ایشان را که هزار بیت بود از بر کرده بود و می خواند.
درجه اجتهاد
پس از ماندن در نجف اشرف، تحصیلات حوزوی خود را نزد اساتیدی از دسته فاضل شربیانی، شیخ محمد مامقانی، شیخ ظفر الله شریعت، آخوند خراسانی و... پیوستگی دادند و سرانجام هنرپروری های خستگی ناپذیر مرحوم نشانی الله دادرس در مسیر کسب علم، کمال و دانش، در سن 27 سالگی به ثمر نشانیدن و این جوان بلند همت در عنفوان جوانی به درجه کوشش رسید.
جامعیت علمی
آقا سید هاشم حداد از شاگردان ایشان می فرمود: « شادروان آقا (قاضی) یک عالمی بود که از جهت فقاهت بی نظیر بود. از جهت درک روایت و حدیث بی نظیر بود. از جهت تفسیر و علوم قرآنی بی همانند بود. از جهت ادبیات عرب و واژه و فصاحت بی همانند بود، حتی از جهت تجوید و قرائت قرآن. و در مجالس فاتحه ای که احیاناً حضور پیدا می نمود
رحلت
به هر حال، میرزا علی آقا داور پس از سالها تدریس معارف بلند اسلامی و پرورش شاگردان الهی، در روز دوشنبه چهارم ماه ربیع المولود سال 1366 مطابق هفتم بهمن ماه در نجف اشرف وفات کرد و در وادی الاسلام نزد پدر خویش دفن شد. مدت عمر شریف ایشان هشتاد و سه سنه و دو ماه و بیست و یک روز بوده است.ایشان در سنه های پسین عمر عطش و بی تابی، جسم و روحش را با هم می سوزاند و او مرتب آب می خواهد و می گوید: « در سینه ام اثیر است ساکت نمی شود. »و همش با خویش تکرار می کند: گفت من مستسقی ام آبم کشد
تناثر نجوم در رحلت ایشان
مرحوم علامه آقا سید عبدالعزیز طباطبائی یزدی نقل نمایش داد که از استادم شادروان نشانی الله العظمی خوئی شنیدم که فرمود: « در ایام مرگ استاد منش ها آقا سید علی داور تبریزی تناثر اخترشناسی اتفاق افتاد و این به جهت رفعت مقام آن مرحوم بود. شادروان طباطبائی یزدی نقل کرد که ما گفتیم: این اصلاً محال است