پروپوزال بررسی حقوقی فرزند خواندگی در ایران
پروپوزال بررسی حقوقی فرزند خواندگی در ایران
پروپوزال رسیدگی حقوقی مولود خواندگی در ایران
فرزندخواندگى نهاد قانونى است که به موجب آن رابطه خاصى بین فرزندخوانده و پدرخوانده و مادرخوانده به هستی مىآید.این فرمایش در طول تاریخ حقوق، پیشینه نسبتا طولانى دارد و در دوره ها مختلف با اهداف متنوع مورد پروا پیمان گرفته است. این تاسیس حقوقى بعد از سیر تحولاتى در حال حاضر به صورتهاى کامل و ساده یا ناقص در حقوق کشورهاى غربى با یادبود ها متفاوت پذیرفته شده است. در ایران با هستی پیشینه پذیرش این نهاد در دوران حکومتساسانیان و اعتبار آن در نزد زرتشتیان، با نفوذ اسلام منسوخ گردید ولى به دلیل فواید فردى و اجتماعى و نیاز مبرم جامعه و استقرار عدالت و حمایت از اطفال بدون سرپرست تحت عنوان «سرپرستى اطفال بدون سرپرست» با یادگارها حقوقى مشخصى احیا گردیده است. پذیرش کودکان بی سرپرست و یتیمان به فرزندی ، خواه به هدف کمک به آنان و خواه در جهت رفع نیازهای معنوی اجداد و مادرانی که به هر دلیل فاقد فرزند هستند ، از دیر مفتوح در جوامع بشری معمول و مرسوم بوده است . از این رو ، پذیرفتن فردی که فرزند واقعی و طبیعی زوجین محسوب نمی گردد ، تحت عنوان مولود خواندگی در جوامع متنوع از سابقه ای طولانی برخوردار است و در احیان ونظام های گوناگون حقوقی ، شرایط و یادگارها متفاوتی دارد. با توجه به دیدگاهای مختلف و شیوهای متفاوت با موضوع ، پذیرش فرزند خوانده در یک خانواده به ایجاد روابط حقوقی منجر می شود که به ویژه در صورتی که مولود خوانده و فرزند پذیر حائز شرایط ویژه ای باشند ، مشکلات عدیده ای حاصل می گردد که بر این مبنا ، در پژوهش آماده ، فرزند خواندگی از دیگاه تعارض قوانین حاکم از عقیده آیین نامه داخلی و حقوق بین الملل خصوصی ایران نسبت به موضوع ، مورد بررسی قرار می گیرد .