دسته بندی : تاریخ و ادبیات
فرمت فایل : Doc ( قابلیت ویرایش و آماده چاپ ) Word
قسمتی از محتوی متن ...
تعداد صفحات : 5 صفحه
حسن تعلیل: آوردن علتی ادبی و ادعایی است برای امری به گونه ای که طاقت اقناع بیننده را دارد این علت سازی مبتنی بر تشبیه است وهنر آن زیبا شمردن یا زشت نمودن چیزی است.
با وجود اینکه حسن تعلیل،واقعی،علمی عقلی نیست مخاطب آن را از علت اصلی دلپذیرتر می یابد وراز زیبایی آن نیز در همین نکته است.
این آرایه در چامه غزل ونثر به کار می رود ارسال المثل (تمثیل): کلامی است که ضرب المثلی را در بر دارد ویا خود زبانزد است .
ارزش یک همانند در جلب پروا شنونده ویا خواننده گاه بیشتر از چندین بیت یا چندین صفحه نوشتار است.
مثلها،خلاصه وچکیده حکمت تجربی یک قومند وتاریخچه ای را به تعقیب خود می کشند وقدرت تلقینشان خیلی بیشتر از عبارتهای عادی است.
اغراق: ادعای جدید وجود صفتی در کسی یا چیزی است به اندازه ای که حصول آن صفت در آن کس یا چیز بدان کران ، محال یا بیش از کران معمول باشد.
اغراق از انگیزه ها زیبایی و مخیل شدن سعر و نثر است شاعر به یاری اغراق معانی بزرگ را شعور و معانی شعور را کبیر جلوه می دهد.
زیبایی اغراق در این است که غیر ممکن طوری ادا شود که ممکن به نظر برسد.
اغراق ،ذهن خواننده را به تکاپو وا می دارد و این کوشش ذهنی سبب لذت ادبی است.
اغراق پسندیده ترین اسباب برای تصویر یک دنیای حماسی است،بنابراین در شاهنامه و یادگارها حماسی دیگر از ان بسیار استفاده شده است.
لف ونشر: آوردن چند کلمه است از کلام که توضیح آنها در دسته دیگر آمده است.
رابطه لف ونشر،«مفعول وفعل»،«فاعل وفعل»،«مشبه ومشبه به»، «مسندالیه ومسند»،«اسم ومتمم»،«اسم وصفت»است.