دسته بندی : تاریخ و ادبیات
فرمت فایل : Doc ( قابلیت ویرایش و حاضر چاپ ) Word
قسمتی از محتوی متن ...
تعداد صفحات : 17 صفحه
عمر خیام.
حکیم غیاث‌الدین ابوالفتح عُمَر بن ابراهیم خیام نیشابوری (زاده ۴۳۹ قمری، اجل در ۵۱۷ یا ۵۲۶ قمری) به خیامی و خیام نیشابوری و خیامی النیسابوریهم نامیده شده است.
او از ریاضی‌دانان، اخترشناسان و شُعرای بنام ایران در دوره سلجوقی است.
گرچه پایگاه علمی خیام برتر از جایگاه ادبی اوست و حائز لقب حجةالحق بوده‌است، اما آوازهٔ وی اغلب به واسطهٔ نوشتن رباعیاتش است که شهرت جهانی دارد.
افزون بر آنکه رباعیات خیام را به اغلب زبان‌های زنده برگردان نموده‌اند.
فیتزجرالد رباعیات او را به زبان انگلیسی ترجمه کرده که بیشتر مایه شهرت وی در مغرب‌زمین گردیده‌است.
یکی از برجسته‌ترین کارهای وی را می‌توان اصلاح گاهشماری ایران در موعد وزارت خواجه نظام‌الملک ،که در دوره سلطنت ملک‌شاه سلجوقی (۴۲۶-۵۹۰ هجری قمری) بود، دانست.
وی در ریاضیات، علوم ادبی، دینی و تاریخی مدرس بود.
نقش خیام در حل معادلات درجهٔ سوم و مطالعات‌اش در بارهٔ اصل پنجم اقلیدس نام او را به عنوان ریاضی‌دانی برجسته در تاریخ دانش ثبت کرده است.
زندگی عمر خیام در سده پنجم هجری در نیشابور زاده شد.
فقه را در میانسالی در پیشگاه امام کامیاب نیشابوری آموخت؛ حدیث، تفسیر، فلسفه، حکمت و اختر شناسی را فراگرفت.
برخی نوشته‌اند که او فرزانش را مستقیما از زبان یونانی فرا گرفته بود.